Historie miłosne - Éric-Emmanuel Schmitt

Historie miłosne - Éric-Emmanuel Schmitt

 Ona pamięta wszystko. Jego smak, zapach, miękki dotyk jego dłoni. Takiej miłości i namiętności nie przeżyła ani nigdy wcześniej, ani nigdy później. I nie było ważne, że był księciem. Prawdziwym. Wystarczyło, że pozostawał władcą jej serca. Ich więź nigdy nie została przerwana, mimo że nie dane było im być razem.
Czy ta historia to wymysł samotnej kobiety czy najcenniejsze ze wspomnień?
Eric Emmanuel Schmitt z wrażliwością i wyczuciem przedstawia różne oblicza miłości: miłość młodzieńczą, niespełnioną, zakazaną. Miłość, która prowadzi do zbrodni i na którą czeka się całe życie. Nikt piękniej od niego nie przedstawia tak wielu odcieni tego uczucia.
źródło: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/148639/historie-milosne

„Historie miłosne” to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Erica Emmanuela Schmitta. I muszę powiedzieć, że było to dosyć przyjemne spotkanie.

Książka zawiera siedem opowiadań ukazujących różne oblicza miłości. Mamy tu miłość szczęśliwą, niespełnioną, zdradzoną, pełną nadziei ale ukazane jest również jak niewielka granica dzieli miłość od nienawiści.

Każde opowiadanie jest inne. Każde opowiada o innym rodzaju miłości i przedstawia historię innej kobiety.

Emma od latu ukrywa sekret o swojej wielkiej miłości, Gabriela posuwa się do strasznej rzeczy, z powodu obsesyjnej obawy o zdradę męża. Kobieta z dworca w Zurychu od lat czeka na swoją dawną miłość. Odetta przekonuje się, że miłość z pozoru niemożliwa, także może sie zdarzyć. Helena, wiecznie niezadowolona z życia kobieta uczy się miłości od swojego męża a jedna noc z wymarzonym mężczyzną była krótkotrwałym lekarstwem dla Rosy Natomiast Isabella dowiedziała się, że kłamstwo może być czasem dowodem ogromniej miłości.

Mi najbardziej przypadły do gustu opowiadania „Marzycielka z Ostendy” i „Odetta Jakkażda”.  W „Marzycielce…” urzekła mnie historia poznania się Emmy i Guillauma oraz niezwykle romantyczne zakończenie.  A miłosne menu stworzone przez Emmę von A tylko dodało pikanterii całej historii. Swoją drogą super pomysł opierać swoje fantazje erotyczne na mitologii.

„Odetta Jakkażda” to spełnienie marzeń każdej dziewczyny, która kiedykolwiek kochała się w aktorze, piosenkarzu lub innej gwieździe. Odettę polubiłam najbardziej ze wszystkich bohaterek.  Wesoła, lekko zakręcona, szczera, zwykła kobieta, która po śmieci męża pocieszała się czytając książki ulubionego autora. Dużym plusem tego opowiadania jest dla mnie to, że jako jedyne kończy się happy endem.

Spore  wrażenie zrobiło też na mnie opowiadanie „Zbrodnia doskonała” ukazując głupotę i bezmyślność niektórych kobiet.  

Pozostałe historie w większym lub mniejszym stopniu przypadły mi do gustu, jednak każde z nich dało mi do myślenia.

Po zapoznaniu się z pierwszą książką Schmitta jestem pewna że wcześniej czy później inne pozycje tego autora znajdą się na moich półkach. Oczywiście najbardziej jestem ciekawa osławionego „Oskara i pani Róży” więc możliwe że ta książka będzie koleją którą przeczytam.